Din – Bilim İlişkisi

İlim, bilmek anlamına gelir, bilgi ve bilimin karşılığında kullanılır.

İlim; bir şeyi gerçek yönüyle kavramak, nesneyi olduğu gibi bilmektir. Terim olarak; belli bir alana ait sistemli bilgi birikimidir. Bilgisizliğin ve cehl’in zıddıdır.

Bilimin çeşitli tarifleri yapılmıştır. Kâinatın ya da olayları bir bölümünü konu olarak seçen, deneysel yöntemlerle gerçekliğe dayanarak yasalar çıkarmaya çalışan düzenli bilgidir.

Kur’an ve sünnette ilim teşvik edilmektedir. Bilme faaliyeti ön plana alınmıştır. Allah’a en çok saygı gösterenlerin âlimler olduğu belirtilmiştir. (Fatır suresi, 28.) Kur’an’da ilk ayet “oku” emrini taşır. “Doğru söyleyenlerseniz, haydi delillerinizi getiriniz”, ayeti bilgiye ve delillendirmeye verilen önemi gösterir. (Bakara suresi, 111.) Kur’an ayrıca “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?”, buyurmuştur. (Zümer suresi, 9.)

Hadislerde ilmin anlamı, önemi ve işlevine yer verilmiştir. İlim yüceltilmiş ve teşvik edilmiştir. Âlimler, peygamberlerin varisleri olarak nitelenmiş, bilgiyi öğrenme ve öğretme üzerinde durulmuştur. Ayrıca ilim-amel ilişkisine vurgu yapılmıştır.